selam okuyucu.
bu blogu çok boşluyoruz. ikimizin de üzerinde büyük bir yük bu.
ekinle her buluşmamızda 'artık yazalım yaeeae' falan diyoruz ama o 'artıklar' hiç gelmiyor.
her geçen tempolu ve güzel günün ardından, 'oğlum bak bugünü bloga geçirmezsem lan.' gibi diyaloglar kursak da arkamızda bıraktığımız 97328975829734 güzel günün neredeyse hiçbirini buraya yazamadık.
ayrıca 5. dereceden unutkanlığa sahip olduğumuz için tüm bunları hatırlamamız imkansız.
aslında tek hatırladığım,
aynı anda tükürüyor olmamızdı.